ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ Σ.Ε.Η. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΑ 10 & 11 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

14.02.2012

Αρ. Πρωτ. 17/2012

Αθήνα, 14 Φεβρουαρίου 2012

“Συνάδελφοι”,

Ξεκινώντας την επιστολή αυτή θα ήθελα να εκφράσω την επιθυμία μου για την όποια περαιτέρω επικοινωνία των μελών των Σωματείων μας να μην διέπεται από υβριστικές εκφράσεις που, ασχέτως του αν εκφράζουν αληθείς ή όχι κατηγορίες, θεωρώ πως δεν αρμόζουν στην ηλικία και το επίπεδό μας.


Σας παρακαλώ, λοιπόν, να ζητήσετε από τα μέλη σας να χαλιναγωγήσουν τον επαναστατικό τους οίστρο και να μάθουν να εκφράζουν τα όποια αιτήματά τους με κόσμιο τρόπο. Έχουμε την τύχη να μιλάμε μια γλώσσα με πλούσιο λεξιλόγιο, το οποίο μας δίνει τη δυνατότητα να εκφράσουμε την αγανάκτησή μας χωρίς να παπαγαλίζουμε ακατάπαυστα τις λέξεις “τσάτσος”, “ρουφιάνος” και “πλουτοκρατία”. Φαντάζομαι πως εν έτει 2012 η κατευθυνόμενη συνδικαλιστική ορολογία οφείλει ακόμα και στον εαυτό της να εκσυγχρονιστεί... οφείλει πάντως σίγουρα όταν απευθύνεται σε εμένα προσωπικά ή σε όποιο άλλο μέλος του ΣΕΤΘ να γίνει πιο κόσμια.


Περνώντας στην ουσία της επιστολής μου:                                                                                      

Αναφορικά με την απεργία που εξήγγειλαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ για την Παρασκευή 10 και το Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012 το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΕΤΘ αποφάσισε τη μη συμμετοχή των μελών του σε αυτήν. Το ΣΕΗ εξέφρασε μέσω αντιπροσώπου του δύο ενστάσεις σχετικα με την απόφαση αυτή:

Η πρώτη αφορούσε στην ορθότητά της. Σας παραπέμπω στη σχετική ανακοίνωση στην ιστοσελίδα μας. Η σύμφωνη ή αντίθετη γνώμη σας για όσα γράφουμε θα με ενδιέφερε αν εκφραζόταν με κόσμιο τρόπο και διάθεση υγιούς διαλόγου.


Η δεύτερη αφορούσε στις διαδικασίες λήψης της. Σας παραπέμπω στα μέλη του Σωματείου μας τα οποία ουδέποτε έχουν αμφισβητήσει την δημοκρατικότητα και τη διαφάνεια στη λειτουργία του Διοικητικού Συμβουλίου που έχουν εκλέξει.


Στο σημείο αυτό θα ήθελα να κάνω μια ειδική μνεία στην επίκληση συναδελφικής αλληλεγγύης:

Συνάδελφοι, δυστυχώς η επίκλησή σας αυτή μας φέρνει σε αμηχανία... Η παράλληλη πορεία των δύο Σωματείων μας αριθμεί πια πολλές δεκαετίες στη διάρκεια των οποίων ουδέποτε το ΣΕΗ εισάκουσε τα δικά μας αιτήματα για κοινές δράσεις. Πιο πρόσφατο παράδειγμα τα ζητήματα που προέκυψαν με τους εργαζόμενους της ΕΛΛΘΕΑ στα οποία για ακόμα μία φορά το ΣΕΗ αποφάσισε να μείνει αμέτοχο, αγνοώντας τις δικές μας εισηγήσεις – προφανώς επειδή τα δικά του μέλη δεν αντιμετωπίζουν ή δεν ενοχλούνται από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και σαφώς ενοχλούν τα δικά μας. Όσο κι αν θα θέλαμε λοιπόν να νοιώθουμε απεναντί σας την αλληλεγγύη που μας ζητάτε, η μνήμη μας δεν μας αφήνει.

Η κομματική ή μη εξάρτηση κάθε Σωματείου έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Το ΣΕΗ έχει από καιρό κάνει τις επιλόγες του: Τον ξύλινο λόγο που δεν μιλάει για τα προβλήματα και γι' αυτό και δεν φτάνει πια στα αυτιά των μελών του και τις αμέτρητες απεργίες που έχει προσπαθήσει να επιβάλλει για ζητήματα που όχι μόνο δεν αφορούν τα μέλη του αλλά και γίνονται για θέματα δευτερευούσης (τουλάχιστον) σημασίας. Αν οι επιλογές αυτές σας έχουν απομακρύνει απο τα μέλη σας τα οποία αδυνατείτε πλέον να ελέγξετε, εμείς δεν θα γίνουμε “λαγοί” στο κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού, ούτε θα βγάλουμε το φίδι από την τρύπα που μόνοι σας σκάψατε... εξυπηρετώντας προφανώς άλλες ανάγκες και συμφέροντα..


Κλείνοντας:

Η επανάσταση δεν έχει αφεντικά, δεν εκλέγει εκπροσώπους, δεν απονέμει γαλόνια.                    Η εργατική τάξη παλεύει˙ μόνη της, με όποιον τρόπο αντέχει και μπορεί.


Ο Πρόεδρος του Σ.Ε.Τ.Θ.

Χρήστος Μούγιος